Сибай вальсы

Сал даланың күкрәгенән

Ҡалҡып сыҡтың, нурлы Сибай,

Ҡалалар күп ер йөҙөндә,

Үҙ күркең бар һинең, Сибай.

 

Ҡайҙа ғына йөрөһәм дә,

Онотолмай нурлы Сибай.

Көндән – көнгә үрҙәр яулап,

Шаулап – гөрләп йәшә, Сибай!

 

Тау йөрәген йыртып асҡан

Алтын ҡуллы эшсән Сибай,

Үрҙәр даулай, еңеү яулай

Хеҙмәт дәрте һүнмәҫ Сибай.

 

Айлап түгел, көнләп үҫә

Бейек йортло урамдарың,

Гөлгә биҙәй, данға күмә

Ҡыҙҙарың һәм уландарың.

Зөһрә Фәйзуллина