Йәшә, гөрлә, минең йәш ҡалам!

Киң далаға һипкән ҡуҙҙармы ни –

Емелдәшә Сибай уттары.

Аҡ йондоҙҙар менән күҙ ҡыҫышып,

Серләшәләр ҡалам йорттары.

 

Ныҡлы аяҡ баҫып далаһына,

Ҡарт Уралға терәп иңдәрен,

Үҫә Сибай, матурлана һаман,

Халҡы эшләй, төрөп еңдәрен.

 

Ғорурлығы күкһел Ирәндектең,

Төйәләҫтең тилбер ағышы,

Бар байлығын услап һонған карьер –

Сибайымдың күңел аҙығы.

 

Сал тарихтың олпат ағышында

Һинең ғүмер – бары бер туҙан.

Ләкин шул йылдарҙың һәр береһе

Ғәмле, сәмлехеҙмәттә уҙған.

 

Алыҫтарға юлдар алып китһә,

Сибайымды һағынып мин ҡайтам.

Күңелебеҙ үҫкән алтын бишек –

Йәшә, гөрлә, минең, йәш ҡалам!

                                  Инга Илембетова